ŚLEPIEC

♂, Р. ~ca 1. слепой, слепец;

2. зоол. слепыш

+ 1. niewidomy, ociemniały

Смотреть больше слов в «Польско-русском словаре»

ŚLEPNĄĆ →← ŚLEPIE

Смотреть что такое ŚLEPIEC в других словарях:

ŚLEPIEC

Rzeczownik ślepiec m слепой m слепыш m

ŚLEPIEC

[шьлєпец]mсліпець

T: 105